Sokół został kiedyś poproszony w wywiadzie o zarysowanie początków PROSTO jako marki odzieżowej. Raper przyznał z rozbrajającą szczerością, że zlecił wykonanie zaledwie pięćdziesięciu koszulek celem promocji nadchodzącej płyty WWO. Sprzedały się w tak szybkim czasie, że oczywistym wydało się zrobienie kolejnej partii, a kiedy okazało się już, że koszulki sprzedają się nawet lepiej niż płyty, całkowicie oczywistym wydał się kierunek, w którym należało podążać. PROSTO sukcesywnie zaczęło się od tamtego momentu rozwijać i weszło na drogę, z której nie schodzi po dziś dzień. Jako marka odzieżowa jest tak silnym podmiotem w krajowej branży odzieżowej, że w pewnym momencie Sokół zdecydował się wygasić jej ścisły fundament, czyli segment wydawniczy. Sytuacja PROSTO jest o tyle niesamowita, że jest to bez wątpienia jedyna z polskich marek hip-hopowych, którą można określić mianem premium. Sokół od samego początku stawiał na stosunkowo wygórowane ceny, w parze z którymi szła jednak jakość, którą trudno było wzgardzić.

Inne marki hip-hopowe podążyły w zupełnie innym kierunku, stawiając na możliwie najbardziej przystępne ceny i przyciągające uwagę młodzieży hasła na koszulkach – swego czasu połowa gimnazjów w Polsce była ubrana w koszulki z napisem “Powiedz mi gdzie jest hajs, dzixxx“, które były produkowane przez markę odzieżową rapera donGURALesko. Pewnym wyjątkiem w tym podejściu jest Stoprocent, które dzięki akcjom takim jak “Ćpaj sport” czy współpracom z KSW i zawodnikami MMA stała się dla odmiany marką, którą częściowo można było określić mianem sportowej, ale należy też uczciwie przyznać, że stawiała na ceny niższe niż PROSTO, a hasła takie jak “Z buta wjeżdżam” z piosenek rapera Soboty zdobiły znaczną część jej asortymentu. Istniały również takie marki, które nie miały nic wspólnego z byciem oficyną wydawniczą. Przykładem jest tutaj na przykład Mass Denim – asortyment tej marki był zdecydowanie hip-hopowy, sama marka współpracowała z raperami (na przykład z Eldo przy premierze jego najgłośniejszej płyty “Eternia“), ale nie wikłała się w innego rodzaju działalność i od zawsze stawiała wyłącznie na ubrania bardzo dobrej jakości.

Druga dekada XXI wieku przyniosła znaczącą zmianę w podejściu do produkowania fantów dla fanów takich jak koszulki czy innego rodzaju gadżety. Dekada ta była bowiem związana ze zmierzchem wielkich wytwórni – w pewnym momencie każdy raper, który osiągnął jakąkolwiek popularność zakładał po prostu swoją działalność, bo to było bardziej opłacalne. Obecnie hip-hopowe marki odzieżowe prowadzone przez raperów nie mają już ambicji takich jak PROSTO, Stoprocent czy chociażby PLNY Tedego – ubrania i inne gadżety mają być tylko dodatkiem do działalności wydawniczej, nikt też nie łudzi się i nie ma ambicji na tworzenie marki premium (choć tutaj wyjątkiem może być PRO8L3M, który za znakomitej jakości koszulki i inne ubrania żąda dosyć wysokich kwot). Dzisiejsza moda hip-hopowa skupia się przede wszystkim na promowaniu nowych albumów i zapewnianiu fanom możliwości reprezentowania ulubionego artysty, więc pozostaje mieć nadzieję, że pojawi się w tym segmencie ktoś o ambicji Wojtka Sokoła, ponieważ ambicja jest głównym motorem napędowym rozwoju całego rynku.